گیاه شناسی این قسمت : یونجه زرد

یکی از گیاهان دارویی استان لرستان گیاه یونجه زرد یا اکلیل الملک است. یونجه زرد گیاهی است علفی و چند ساله که ارتفاع آن تا یک متر می رسد و برگهای آن دارای سه برگچه به نامهای برگچه های نوک تیز، سبز رنگ و بیضی شکل است. گلهای یونجه به شکل سبز و به رنگ بنفش تیره یا آبی روشن است. میوه یونجه مانند صدف بوده و دانه داخل میوه مانند لوبیا می باشد. در مناطق دارای زمستان های معتدل بهتر است یونجه را در پاییز به اندازه کافی کاشت تا قبل از اینکه سرما رشد آن را متوقف کند گیاه بتواند مستقر شود و در مناطقی که دارای زمستان سرد می باشد گیاه باید در بهار کشت شود و کشت آن باید زود انجام شود تا قبل از شروع گرمای تابستان گیاه مستقر شود. یونجه از نظر طب قدیم ایران گیاهی گرم است البته تازه آن گرم و تر و خشک شده آن گرم و خشک است. سر شاخه گلدار این گیاه اثر آرام کننده دارد و برای رفع بیماریهای عادی سینه از این گیاه استفاده می کنند. یونجه از دارای بسیاری از مواد معدنی است. شیره آن برای بچه هایی که در حال رشد هستند و استخوان بندی محکمی ندارند بسیار مفید است. این گیاه را به صورت تازه و یا جوانه میل می کنند. ازدیگر خواص دارویی آن این است که ملین است و دو برابر اسفناج آهن دارد و نیز برطرف کننده عوارض کمبود ویتامین ث است که کوبیده آن زخم را به سرعت التیام داده و از خونریزی جلوگیری می کند. ضماد پخته آن را اگر روزی چند بار روی اعضایی که رعشه دارند بگذارند آنها را شفا می دهد. برای جوانانی که جوشهایی در صورت خود دارند برای دفع این جوشها از آ ن استفاده می کنند. باهمه مزایایی که یونجه دارد در خوردن تازه آن نباید زیاده روی کرد زیرا بسیار نفاخ است و حتی حیواناتی که به مقدار زیاد از آن می خورند ممکن است تلف شوند. این گیاه سه گونه دارد. یکی از این گونه ها گیاه تیره پروانه آسا است که این گیاه تیره بزرگی است که یکی از با ارزشترین جنسهای آن جنس گون است که نزدیک به 800 گونه دارد که از این 800 گونه نزدیک به 360 گونه آن انحصاری ایران است که در هیچ یک از نقاط دنیا پیدا نمی شود و فقط در ایران هست و می تواند جزء منابع ثروتی ژنتیکی با ارزش ایران باشد