اطلاعات بارداری این قسمت : علایم هشدار در بارداری
– بسیاری از زنان نگرانند چون فکر می کنند اگر اتفاق جدی یا مهمی در طول بارداری رخ دهد، متوجه آن نخواهند شد یا نمی دانند در چه شرایطی باید بط..
بسیاری از زنان نگرانند چون فکر می کنند اگر اتفاق جدی یا مهمی در طول بارداری رخ دهد، متوجه آن نخواهند شد یا نمی دانند در چه شرایطی باید بطور اورژانس با پزشک یا مامای خود تماس بگیرند. برای اغلب زنان در طول بارداری مشکل جدی پیش نمی آید با این حال اگر شما هم در این مورد نگران هستید، فهرست نشانه های مهم زیر را مطالعه کنید. برخی از موارد ممکن است حالت اورژانس داشته یا نداشته باشد و این بستگی به مجموع شرایط شما اعم از سن بارداری، سابقه سلامت و بیماری و سایر علایم احتمالی دارد. از سوی دیگر ممکن است شما دچار وضعیتی باشد که در این فهرست نیامده ولی بنا به شرایط خاص شما و میزان درد یا ناراحتی که تحمل می کنید لازم باشد که با پزشکتان تماس بگیرید. علایم زیر می تواند راهنمای خوبی باشد، آنها را به خاطر بسپارید و اگر هر یک از نشانه های زیر در شما ظاهر شد با پزشک خود تماس بگیرید: * تغییر شدید در حرکات معمولی جنین که ممکن است بصورت افزایش یا کاهش تعداد لگد زدن یا حتی عدم وجود حرکت جنینی باشد. در این مورد می توانید از پزشک خود سوال کنید که آیا لازم است حرکات جنین را بشمارید. اگر شرایط خاصی داشته باشید حتما به شما توصیه می شود که این کار را در خانه یا بصورت یک تست در دوران بارداری انجام دهید. * درد یا حساس بودن شدید و مداوم در ناحیه شکم * خونریزی از واژن یا لکه بینی * افزایش یا تغییر در ترشحات واژن که ممکن است به شکلهای مختلف مانند آبکی، موکوسی (ترشحات غلیظ و چسبناک) یا خونی (صورتی رنگ یا خونابه) باشد. البته بعد از هفته 37 چنین علایمی ممکن است طبیعی بوده و نشاندهنده قریب الوقوع زایمان خواهد بود. * فشار در ناحیه لگن (مانند اینکه بچه می خواهد بیرون بیاید)، درد در قسمت پایین کمر (بخصوص اگر سابقه آنرا نداشته باشید و برایتان جدید باشد)، کرامپ و گرفتگی یا دردهای شکمی مانند آنچه در دوران قاعدگی ممکن است تجربه کرده باشید، یا بیش از4 انقباض در ساعت (حتی اگر دردناک نبوده و به نظر خیلی جدی نمی آیند. تمام این علایم قبل از هفته 37 جدی بوده و ممکن است نشاندهنده زایمان زودرس یا پیش از موعد در شما باشند. * سوزش یا درد هنگام ادرار کردن، کاهش و یا بند آمدن ادرار * استفراغ مداوم یا شدید بصورت عدم تحمل غذاها و مایعات، یا هر استفراغی که همراه با تب و درد باشد. * لرز یا تب بیش از 8/37 درجه سانتیگراد و بیشتر * اختلال بینایی مانند دوبینی، تاری دید، دیدن