آشپزی : آش بزباش

خدیجه خاتون بانوی مهتر خانواده به یاری یکی از زنان میهمان گوشت ها را تکه تکه و آماده پخت می کند. دیگ گوشت ها که آماده شد نوبت برپاکردن اجاق است و هیزم و آتش، مالیدن کمی مایع ظرفشویی دور دیگ، شستن و زدودن سیاهی را آسان تر می کند. به ر به سیل یا آش بزباش؛ غذایی محلی که قرار است امروز بر سفره میزبان باشد. ابتدا آب، نمک، روغن، زردچوبه و پس از اندکی پیاز خرد شده به گوشت مرغ اضافه گردیده هم زده می شود. در حالیکه گوشت مرغ همچنان بر آتش است، خدیجه خاتون یکی دو تخم مرغ را در ماست زده به خوبی هم می زند. پس از آنکه گوشت موقتا از اجاق برداشته شد، در ظرفی دیگر مخلوطی از پیاز سرخ کرده چاشنی زردچوبه و فلفل آماده شده و مخلوط ماست و تخم مرغ بر آن افزوده گشته، روی آتش هم زده می شود. سپس مقداری برگ آویشن که طعم دهنده است بر آن افزوده می گردد. چشمه هاتان پرآب، مراتع تان سرسبز، اجاق تان همواره گرم، سفره هاتان پرنان و دلهاتان پر از مهر باد. شاید یکی از دلایل علاقه و توجه مردم شناسان به نوع زندگی عشایر و کوچ نشینان برخی موارد از زندگی آنان است که سالیان متمادی پابرجا بوده است، از آن جمله پختن غذا بر آتش اجاق که از دیرباز به همین شیوه بوده است. میهمانی دادن در میان عشایر نوعی ارزش است که موجب محکمتر شدن پیوندهای اجتماعی و البته فرصتی برای گفتگو و تبادل نظر می باشد. هرچه تعداد مهمانان بیشتر، برکت و روزق و روزی افزون تر می گردد.

کانال اینترنتی خندوانه: HTTP://