اموزش پزشکی این قسمت: کولیک

واژه «کولیک» به رویدادی اشاره دارد که با گریه های مکرر و معمولا روزانه همراه است و ظاهرا با درد شکمی ارتباط دارد. این حمله معمولا ناگهان آغاز می شود و اغلب پس از شیر خوردن رخ می دهد. گریه کودک، بلند و مداوم است. این حملات معمولا یک تا چهار ساعت طو ل می کشند و در نتیجه آن صورت کودک برافروخته و قرمز می شود. شکم کودک گاهی اوقات ورم کرده و برآمده می شود. پاها به نوبت خم و کشیده می شوند، پاهای کودک اغلب سرد و دست ها گره شده است. این حملات در حالی که می توانند در هر ساعتی از شبانه روز (روز یا شب) رخ دهند معمولا در اواخر بعد از ظهر یا اوایل شب درست زمانی که والدین خسته پیش از شیردهی نیمه شب به چند ساعتی آرامش نیاز دارند شروع می شود. به نظر می رسد برخی کودکان نسبت به کودکان دیگر دیگران بیشتر مستعد کولیک هستند. به طور کلی به نظر می آید که اگر یک یا هر دو والد در کودکی به کولیک مبتلا بودند، کودک آن ها بیشتر در معرض خطر است. کولیک معمولا در حدود هفته های دوم تا سوم تولد آغاز می شود و در دو ماهگی به اوج خود می رسد. در سه ماهگی فروکش می کند و در سه و نیم تا چهار ماهگی برطرف می شود. اما واقعیت ناامید کننده این است که اگرچه از هر پنج کودک یک نفر به کولیک مبتلا می شود و تحقیقات فراوانی در مورد این بیماری انجام شده است، هیچ علت اثبات شده ای برای آن وجود ندارد. بدون شک مشخص شده است که درمیان تمام کودکان کولیکی، عواملی وجود دارند که می توانند کولیک را بدتر کنند. ▪ شیردهی زیاد در تلاشی بی ثمر برای کاهش گریه کودک ▪ برخی غذاها به خصوص غذاهای با محتوای قندی بالا مانند آب میوه های رقیق نشده، میزان گاز روده را افزایش می دهند و کولیک را بدتر می کنند. ▪ حساسیت روده ای، چه به غذاهای خاصی که مادر شیرده می خورد و چه به شیر خشکی که به طور مستقیم به کودک خورانده می شود. ▪ عصبانیت، اضطراب، ترس یا هیجان در اهالی خانه ▪ احتمالا انبوهی از عوامل دیگر که هنوز شناخته نشده اند. ● برای رفع کولیک چه باید کرد؟ اول این که به خطر داشته باشید تنها شما نیستید که با چنین مشکلی مواجه شده اید و از آنجایی که این بیماری بسیار شایع است با مادران دیگر مشورت کنید. هم چنین به یاد داشته باشید که کولیک معمولا در کودکان با جثه بزرگ، سالم، فعال و قوی که زیاد می خورند و به خوبی رشد می کنند رخ می دهد. کودکان ضعیف، کم غذا و مریض یا کودکان با مشکلات زمینه ای قابل