گیاه شناسی این قسمت: بنه

– "بنه"، درختی است وحشی که با پسته هم خانواده است و شرایط سخت و دشوار آب و هوایی را به راحتی تحمل می کند و زمستان های سرد و تابستان های ..

"بنه"، درختی است وحشی که با پسته هم خانواده است و شرایط سخت و دشوار آب و هوایی را به راحتی تحمل می کند و زمستان های سرد و تابستان های گرم و کمبود آب و جنس سخت زمین قادر نبوده اند که مانع رویش این درخت بسیار مقاوم شوند.نام علمی آن Pistacia atlantica می باشد درخت "بنه" به لحاظ طبیعی بسیار دیر رشد می کند و از این رو قد کشیدن و بزرگ شدن آن مستلزم گذشت زمان و دور بودن از دسترس گیاه خواران است و هر آنچه که در حال حاضر در دامنه کوهستان جلوه می کند، باقیمانده درختانی است که تمام سختی ها را طی کرده و از تیشه هیزم شکنان به دور مانده اند. برگ درختان بنه علاوه بر استفاده خوراک احشام، برای فرآوری پوست و تبدیل آن به مشک نیز مورد استفاده قرار می گیرد. دانه بنه را می توان بر شاخه های تازه این درخت می توان مشاهده کرد که تقریبا کروی شکل و دارای پوسته ای چوبی و سخت است که مغز آن را در میان می گیرد و از این دانه ها در زمانی که هنوز نرم هستند و پوسته آنها سخت نشده برای مصارف تهیه ترشی استفاده می کنند و هرگاه که رسیده باشند، به منظور تهیه قاتق بنه مورد استفاده قرار می گیرند یا مغز آن را به صورت جداگانه مصرف می کنند. معمولا بنه ها بعد از رسیدن پسته ها و در اواخر تابستان می رسند، پس از جمع آوری بنه ها و تمیز کردن آن و جداکردن دانه های رسیده، دانه های بنه را در آب می شویند تا شیره و طعم تندی که پوسته بنه دارد، برطرف شود و سپس این دانه های بنه را در آفتاب می ریزند تا کاملا خشک شوند و برای مصرف آماده شوند. برای تهیه قاتق بنه دانه های آن را با پوست کاملا خرد می کنند و به صورتی که مغز دانه ها کاملا با پوسته دانه خرد شوند. بعد از خرد کردن مقدار مورد نیاز، دانه های بنه خرد شده را داخل ظرفی می ریزند، در این زمینه معمولا از تغار استفاده می شود که به لحاظ زبر بودن قسمت داخلی تغار، چنگ زدن بهتر خمیره بدست آمده امکان پذیر خواهد بود. چنگ زدن و ساییدن خمیره حاصل از دانه های بنه را تا پیداشدن چربی در هسته دانه های بنه ادامه می دهند. بعد از این به آن آب اضافه می کنند تا قسمت های چوبی مربوط به دانه های بنه از سایر قسمت ها جدا شوند و قسمت های چوبی در ته ظرف باقی بمانند. مایع به دست آمده را "اشکنه بنه" می گویند که آن را می توان کمی گرم کرده همراه با مقدار دلخواه رب انار مخلوط و با پیاز بر سر سفره نهاد و کماچ یا نان تابه ای "نان ا محلی" را در آن