گیاه شناسی این قسمت : انگور

انگور گیاهی دایمی است با نام عملی ویتس ونیفرا از خانواده ویتال در این خانواده حدود 12 جنس انگور وجود دارد که انگور یا ویتس مهمترین جنس آنهاست. درخت انگور یا مو درخت بالا رونده است که ساقه آن گره دار و دارای برگ هایی متناوب است. گل های مو کوچک بوده و به شکل خوشه ظاهر می شود. میوه آن نیز گوشت دار و شیرین است. انگور میوه ای قدیمی و شناخته شده است و در سالیان دراز مردمان کشورهای مختلف به صورتهای متفاوتی از آن استفاده کرده اند. قسمت های مختلف درخت انگور به دلیل ترکیبات مفیدش خاصیت دارویی دارد برگ مو دارای ساکاروز و سلولز است و دم خوشه انگور دارای مواد رژیمی، تارتارات، پتاسیم و اسید آبی است. قوره که میوه ی سبزرنگ و نارس انگور است دارای اسیدهای آبی مانند اسید اگزالیک، اسید گلوکولیک و قند می باشد. انگور رسیده نیز دارای پروتیین، مواد قندی، کلسیم، فسفر، آهن، سدیم، پتاسیم، ویتامین آ و ویتامین سی و ویتامین های گروه بی است. انگور براساس اصطلاحات طب قدیم برتر است بسیار مقوی و مغزی است. خون را تسویه می کند. سینه و ریه را صاف و تمیز می کند. و برای درمان ورم روده و معده مفید است. انگور در درمان سل ریوی و سیاه سرفه نیز مؤثر بوده است و برای اسهال خونی و نقرس استفاده می شود. برای رفع چاقی و لاغری از رژیم انگور استفاده کرد. آب قوره نیز تقویت کننده کبد است حرارت بدن را دفع می کند. و روده ها را ضدعفونی می کند. غرغره کردن آب قوره ورم گلو را رفع می کند. ترشی قوره نیز سیاتیک و روماتیست را برطرف می کند. برگ مو نیز دارای خواص دارویی است از جمله اینکه استفراغ را برطرف می کند. در رفع نقرص و زردی مؤثرات و باعث رفع اختلالات گردش خون در دوران یایسگی و بلوغ می شود، نیاز آبی انگور به حدود5 تا 7 بار و در بعضی زمین های شنی حدود 8 بار در طول سال می باشد. انگور با هر سیستمی که پرورش یابد نیازمند هرس است. به عبارت ساده تر هرس باعث ایجاد تعادل بین شاخ و برگ می شود. دو نوع هرس برای انگور وجود دارد هرس خشک و هرس سبز 40% باغات استان به کشت انگور تعلق دارد. سالانه بیش از 60 هزار تن انگور در استان تولید می شود. محصولاتی نظیر الک مربا سرکه و محصولات دیگر از انگور تهیه می شود. استان کردستان پتانسیل بهبود تولید انگور دارد