رقص لری امریکایی

از دیدگاه تمام جامعه شناسان و اساتید زبان شناسی ، تنها زبان مشترک میان انسان ها فارغ از ملیت و نژاد و... ، زبان ایما و اشاره است . زبانی که هر نوزادی که تازه پا به این جهان گذاشته است از آن برای انتقال مفاهیم و نیاز هایش استفاده می کند .

البته زبان اشاره فقط به دوره نوزادی و کودکی محدود نمی شود و در ادامه مسیر زندگی به آن نام زبان بدن یا همان Body Language اطلاق می کنند . زبانی که در کنار زبان مادری بشر ، قادر است احساسات و عواطف درونی اش را مصور کند و به جملات روح ببخشد .

اما اگر به پدیده زبان و اصوات از منظر دیگری بجز جامعه و زبان شناسی بنگریم ، زبان دیگری را خواهیم یافت که همچون زبان اشاره و بدن با تمام انسان ها قادر به برقراری ارتباط است .

موسیقی پیش از آن که صوت و طنینی زیبا باشد ، مجموعه حروفی است که در قالب نت نوشته می شود و به زبان ساز ( بادی ، کوبه ای ، زهی و... ) هویدا می شود . از آنجایی که موسیقی با ناخودآگاه و احساسات انسان مستقیما ارتباط برقرار می کند ، یکی از زبان های مشترک بشری تلقی می شود