آموزش نوازندگی ویلن 6 – تمرین آرشه کشی مقدماتی

صدای زیر ساز ویلن ناشی از ارتعاشی است که به وسیله حرکت آرشه از جعبه رزونانس ساز به گوش ما می رسد. به طور کلی سرعت حرکت و محلی قرار گیری آرشه میزان بم یا زیری صدای ویلن را تعیین می کند . برای مثال هنگامی که نوازنده آرشه در نزدیکی خرک حرکت دهد صدای بسیار بم و تند شنیده می شود ، اما زمانی که آرشه با همان ارزش زمانی در کنار گریف حرکت کند صدایی زیر و ظریف شنیده می شود. به همین دلیل است که بسیاری از نوازندگان حرفه ای از فواصل نزدیک به گریف برای نواختن استفاده می کنند.

نکته دیگری که یک نوازنده ویلن باید به آن توجه داشته باشد چگونگی حرکت آرشه است. حرکت آرشه در هنگام نواختن باید کاملا موازی با خرک حرکت کند. برای دست یابی به این حرکت ، هنگام نواختن هنگامی که به سر و ته آرشه نزدیک می شویم دست باید از مچ بسته و باز شود.این شیوه حرکت آرشه باعث کاهش تسلط نوازنده بر روی سیم ها می شود و در تمپو های بالاتر ممکن است آرشه همزمان بر روی چند سیم کشیده شود