آشنایی با گیاهان : دارچین

دارچین (نام علمی: CINNAMOMUM VERUM) درختچه ای است از راسته لورالس (LAURALES) تیره برگ بویان (LAURACEAE) سرده دارچینیان (CINNAMOMUM). درختچه دارچین درختی است کوچک، همیشه سبز، به ارتفاع 5 تا 7 متر که از تمام قسمت های آن بویی مطبوع استشمام می شود. گلهای آن در فاصله ماههای بهمن تا اوایل فروردین ظاهر می شود. برگ این درخت سبز سیر و دارای گلهایی به رنگ سفید است. دارچین بومی سری لانکا و جنوب هند است و پوست درختچه آن بعنوان ادویه بکار میرود. در قرون وسطی دارچین برای درمان سرفه، ورم مفاصل و گلودرد استفاده می شد.تحقیقات جدید نیز بر خواص و فواید پزشکی دارچین تاکید دارند. خواص دارویی بعضی مطالعات علمی نشان دهنده اثرات ضد ویروسی دارچین میباشد بخصوص بررسی های علمی بر موثر بودن آن در بیماری نقص ایمنی اکتسابی HIV-1 را تایید کرده است. همچنین اثرات ضد دیابت نوع دو در مطالعات علمی گزارش شده است.در یک گزارش نیز نشان داده شده که ماده استخراج شده از عصاره دارچین خاصیت جلوگیری از بیماری آلزایمر در مدل موش را دارا میباشد. این ماده غذایی سرشار از مواد معدنی مورد نیاز بدن از جمله منگنز، آهن و کلسیم و همچنین فیبر می باشد. رژیم غذایی پر دارچین می تواند اثرات منفی خوراکیهای پرچربی را کاهش دهد. خواص آرایشی: به عنوان رنگ موی طبیعی استفاده می شود و به موها رنگ قهوه ای روشن می دهد. ترکیب یک قاشق چایخوری دارچین با سه قاشق عسل ، داروی معجزه گر ریزش مو است. این ترکیب را باید به ریشه های مو زد و نیم ساعت زمان داد قبل از شستشو