گیاه شناسی این قسمت : پنیرک

گیاه پنیرک یکی از گونه های دارویی رایج در ایران است که در اغلب نقاط ایران می روید. این گیاه یکی از گیاهان دارویی استان لرستان به شمار می آید. گیاه پنیرک، گیاهی است که به حالات خودرو در جنگلها و اراضی غیر مزروع می روید و ارتفاع آن تا 60 سانتی متر می رسد. ریشه های آبدار و سفید رنگی دارد و ساقه آن استوانه ای شکل و راست است. برگهای آن بزرگ و دارای دم برگ است و گلهای آن به رنگ گلی مایل به بنفش و صورتی است که چشم رهگذران را زینت می بخشد. این گیاه جنسی از گیاهان خزنده و پایا و ساقه های ستبر، شاخه شاخه کرکدار دارد که در ایران 10 گونه علفی یکساله یا چند ساله دارد. این گیاه در اثر رطوبت حاصل از ذوب برفها و چشمه ساران رشد می کند و باعث هرچه زیباتر شدن آن می شود. گلهای آن هم پس از خشک شدن به رنگ آبی درمی آیند. این گیاه کاملا شناخته شده در طب سنتی ایران می باشد که یکی از 12 گونه جنس پنیرک در ایران می باشد که بسیار پراکنده است و در مناطق مختلف از نواحی گرمسیر همچون استانهای هرمزگان، سیستان و بلوچستان و نواحی سردسیر آذربایجان و به علاوه در بسیاری از مناطق کوهستانی پراکنده هستند. مردم مناطق مختلف به طرق مختلف از این گیاه استفاده می کنند به خصوص در اوایل بهار در استانهای جنوبی ایران مثل استان هرمزگان از گونه های موجود برگه های جوان را می چینند و بعد از پختن به صورت بورانی استفاده می کنند ولی ارزش دارویی آن به علت داشتن ماده لزجی است که در آن وجود دارد که با جوشاندن این گلها پیدا می شود که برای رفع بیماریهای ریوی، رفع سرفه و بعد از سرماخوردگی برای نرم کردن گلو و غیره از آن استفاده می کنند. شاید شناخته شده ترین نوع بیماری که با این گیاه معالجه می شود بیشتر بیماری هایی است که مربوط به امراض ریوی و تنفسی می باشد. میوه گیاه پنیرک، خشک، مرکب از چند فندقه یا پوشینه و محتوی دانه هایی است که گاهی پوشیده از کرکهای پنبه ای می گردد. پوست ساقه تعدادی از گیاهان این تیره دارای الیاف فیبر قابل استفاده در نساجی است.دانه بعضی از آنها مانند دانه پنبه روغن فراوان دارد و از آنها در تغذیه و صنعت استفاده به عمل می آید