آوازی بی نظیر

آواز علیرضا پوراستاد آواز گونه ای از موسیقی است که توسط یک یا چند خواننده و با یا بدون همراهی سازهای مختلف اجرا می شود؛ به شکلی که محوریت قطعه، بر آواز خواندن باشد.در فرهنگ ها مطلق صوت و صدا ذکر شده است، اما در موسیقی به معنی عام سرود، آهنگ و بانگ موزون زیر و بمی که از گلوی انسان و یا از سیم انواع سازها برآید، تعبیر شده است.امروزه علاوه بر معنای عام، معنای خاصی از واژه آواز در موسیقی ایران ثبت شده و آن پنج آواز، افشاری، ابوعطا، بیات ترک، دشتی و بیات اصفهان است و این به آن معنا نیست که مجاز نباشیم بیات کرد را آواز بیات کرد بنامیم، زیرا بعضی تقسیم بندی ها به مناسبت ذوق و سلیقه یا به طور سماعی انجام گرفته و نه بر مبنای علمی. آواز در موسیقی ایران وزن (میزانی) خاصی نیست و اجرای موزون آواز به ذوق و تخصص خواننده و نوازنده منوط و وابسته است. (وزن آواز در موسیقی ایران مقوله ای جداگانه است) دیگر از خصوصیات آواز در موسیقی ایران، متد معین تحریر، نحوه درآمد و فرود، اوج و حضیض، انتخاب شعر و ادای مفهوم صحیح واژه ها و رعایت تناسب حالات است. تناسب در آوازها موجب زیبایی در استماع است چه، آوازها دارای کیفیات گوناگونی هستند مانند آهستگی، بلندی، نرمی، سختی، جنبش، نشاط و… آواز به معنی وزن هم ذکر شده در تعریف هزج آمده «آواز هفدهم از هفده بحر اصول». آواز را از لحاظ علمی می توان تسلسل «ملودی-مدل»ها در حول یک یا چند نت معین به نام شاهد نامید