آشنایی با گیاهان : گل کبود

گیاه کامل - اندام های رویشی: گل گندم، در محصولات زراعی تابستانه، گیاهی یک ساله و در بین محصولات زراعی زمستانه گیاهی دوساله است. ارتفاع آن ده تا هفتاد سانتی متر است و توسط بذر تکثیر می یابد. ساقه ها شیاردار، منشعب، انشعابات آن بلند و مستقیم و سطح آن پوشیده از کرک است. برگ های آن نیز دارای کرک های خاکستری تا سفیدرنگ بوده و برگ های پایینی باریک تر هستند. برگ های بالایی سرنیزه ای، به طول 10 و پهنای 6 تا 12 میلی متر، دارای دمبرگی کوتاه و یا فاقد دمبرگ هستند. حاشیه برگ های پایینی دارای لوب های باریک، طویل و برجسته است. سطح زیرین این برگ ها پوشیده از کرک های نرم، ظریف و پیچیده به شکل تار عنکبوت است. حاشیه برگ ها صاف و فقط تعدادی از آنها ممکن است دارای دندانه های کوتاهی باشند. - اندام های زایشی: گل آذین کلاپرک است و هر کلاپرک در انتهاء دمگل باریک و بلندی قرار گرفته است و حدود 4 سانتی متر قطر دارد. گل ها به رنگ آبی درخشان، سفید، ارغوانی، بنفش، صورتی و یا رنگارنگ هستند و گل های کناری عقیم و گلبرگ های بلند آن دارای بریدگی های عمیق و ستاره ای شکل، متصل به هم و قیفی هستند و گل های داخلی زایا، لوله ای، به طول 8 میلی متر و شامل کاسبرگ هایی است که بعدا به صورت کرک درمی آید و همچنین شامل 5 گلبرگ و 5 پرچم است. میوه این گیاه فندقه از نوع آکن، به رنگ قهوه ای روشن و بیضی یا مستطیلی شکل به اندازه 5/4 تا 6 میلی متر است. پاپوس های این گونه به طول پنج تا نه میلی متر است. بذرهای کرک دار، در انتهاء متمایل به سفید و در غیر این صورت به رنگ آبی متمایل به خاکستری هستند. طول آنها سه میلی متر است. و هر گیاه قادر است 700 تا 1600 بذر تولید کند. بیشترین جوانه زنی بذرهای این گیاه هنگامی صورت می گیرد که در عمق سه سانتی متری خاک قرار گیرند. محل رشد و پراکنش گل گندم را می توان در مزارع غلات، به خصوص غلات زمستانه، مراتع شخم خورده و مزارع دیم زمستانه به وفور و در مزارع سیب زمینی و چغندرقند با پراکندگی کمتر مشاهده می شود. علاوه بر این علف هرز فوق قادر است حاشیه جاده ها و دیگر مناطق کشت نشده را نیز آلوده سازد